لاجلك نبضه قلبي الفصل السابع

عايشه معانا و بتشوفى بيعمل ايه ده ربنا هاديه اليومين دول عشان انتو بس هنا لكن انتى متخيله ان عمر فى الاساس كده و دى شخصيته! لا خالص.....ده غير ست الحبايب بقى اللى مش بتفكر فى حاجه غير ازاى ترضيه حتى لو على حساب كل اللى فى البيت 
ينظر لها بضيق و يردد متسائلا انتى عارفه انها مش امه 
تجيبه خديجه بحزن ايوه عارفه...بس مش معنى كده انها تتعامل معاه وحش و تبقى مرات اب 
عدى اهى عشان تبقى فى نظر الناس مش مرات اب عملت عليا انا بالتحديد دور مرات الاب بقت ام ليه هو و عاملتنى كانها مرات ابويا 

تضحك خديجه عاليا و تنظر له بتسليه وتردد بمرح و الله انت مشكله...بقى فى ام حتعامل ابنها كانها مرات ابوهانت بس اللى غيران من عمر و عندك حق لانه الكبير و هو اللى واخد اهتمام البيت كله غير ان شخصيته بتجبر اللى قدامه انه يسمع كلامه حتى لو مش موافق عليه...صخره حجر 
عدى ايه ايه صخره حجر دى 
خديجه اول مره قابلته فيها اتعامل معايا بطريقه وحشه جدا و انا من وقتها و طلعت عليه الالقاب دى 
يضحك عدى و يردد يعنى مش انا بس اللى مطلع عليه القاب بزمتك مش لايق عليه ابولهب 
خديجه برقه لا حرام عليك مش لدرجه ابولهب  
ينظر لها بضيق و يردد بملل طيب يلا يا ختى العبى خلينى اغلبك و اروح شغلى  
خديجه بضحك قال يغلبنى قال 
تاتى لوچين لزياره عمتها فى منتصف اليوم و معها اخيها الاكبر امير الذى فور تعرفه على خديجه اخذ يتقرب منها لاعجابه الشديد بها
امير يعنى طالما بتحبى التصوير اوى كده كنتى دخلتى فنون 
تجيبه خديجه انا حسيت ان التصوير مش محتاج شهاده لكن الطبخ محتاج  
امير بفضول بس مش حاسه نفسك متلخبطه و متشتته بينهم 
خديجه بعمليه لا خالص.. بالعكس انا منظمه وقتى و بعرف ادبر امورى كويس  
امير بحزن دفين و الله الواحد حيزعل انك حتسافرى...متخليكم عايشين هنا فى مصر 
خديجه برقه لو شفت المنصوره حتعرف ان صعب حد يسيبها و يعيش فى زحمه القاهره 
 
يصر عمر على ايصال عائله خديجه لمنزلهم بالمنصوره بعد ان قامت بفك القطب من جرحها و الاطمئنان على صحتها و فور وصولهم حاول عمر المغادره للعوده للقاهره مباشره متحججا بالاعمال و لكن تمسك به عبد الرحمن بعد ان اطمأن من ناحيته عندما رأى على مدار عشره ايام معاملته الرقيقه و خوفه الظاهر على خديجه بل و اعتنائه الشديد بها اثناء مرضها
فى المساء افاقت من نومها تشعر بالعطش الشديد فتوجهت للمطبخ لاحضار كوب من الماء البارد و عند عودتها سمعت همهمات و اصوات ڼزاع خارجه من غرفه الصالون فتجمدت مكانها من الخۏف حتى تيقنت بان تلك الاصوات ما هى الا اصوات منازعه عمر اثناء نومه
تشجعت للدخول و محاوله ايقاظه بعد ان رأته يتصبب عرقا و ينازع فى نومه و كان احدا ما يقوم پخنقه فتردد بصوت هامس عمر...اصحى 
لا يجيبها و يظل ينازع حتى دفعته فى كتفه بقوه و هى تردد بتخوف اصحى يا عمر مالك
ينتفض عمر فزعا من نومه بلهاث و تعرق و اخذ ياخذ انفاسه ببطئ لتحاول هى تهدئته فتعطيه كوبا من الماء و هى تردد بلهفه اهدى...خد اشرب 
ينظر لها عمر ببسمه متعبه و يردد بتمنى يا ريته كابوس...ده حقيقه و بتتكرر معايا كل